Κοσμικό Σουλτανάτο και Ελληνισμός


12 Μάρτιος 2017
Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη
Όλα δείχνουν πως η χώρα είναι εσωτερικά σε μια μετέωρη κατάσταση οιονεί διάλυσης, πράγμα που οδηγεί τον Τούρκο Πρόεδρο σε κίνηση εξωτερικής εξισορρόπησης του εσωτερικού μετώπου
Η Τουρκία διέρχεται εσχάτως ολοένα και κλιμακούμενη κρίση στο εσωτερικό της, που άπτεται κυρίως στην επίθεση του Ισλάμ αλλά και στο Κουρδικό Ζήτημα. Η επίθεση του Ισλάμ στοχεύει στην ανατροπή του κεμαλικού και εν γένει δυτικόστροφου καθεστώτος της Τουρκίας, το οποίο παρά το ισλαμικό προφίλ που επιχειρεί να του αποδοθεί με την κυβέρνηση Ερντογάν, παραμένει πάντοτε κοσμικό κράτος. Ίσως πιο σωστά θα αποδιδόταν το τουρκικό πλαίσιο διακυβέρνησης ως «κοσμικό σουλτανάτο».

Το κοσμικό σουλτανάτο αναφέρεται στην πολιτική διάσταση ενός καθεστώτος, που διατηρεί τις βασικές διαστάσεις του κεμαλικού κράτους, όπως οικοδομήθηκε από τον Κεμάλ Ατατούρκ, τούτο δε παρά την ενεργό αμφισβήτησή του από τους τωρινούς κρατούντες. Η σημερινή ηγεσία της Τουρκίας δεν έλκει την καταγωγή της στο κεμαλικό ιδεολογικό σύστημα πολιτικής διακυβέρνησης, αλλά περισσότερο στο ήπιο Ισλάμ. Η έννοια τού κοσμικού κράτους σημαίνει πως το κράτος δεν κατέχεται από τη θρησκευτική εξουσία, αλλά αποδέχεται τους κανόνες του πολιτικού πλαισίου, που ακολούθησε η Άγκυρα από ιδρύσεως τού τουρκικού κράτους μέχρι σήμερα, δηλαδή του Κεμαλισμού. Αυτό που συμβαίνει αυτήν την περίοδο είναι μια επίθεση των τζιχαντιστών, δηλαδή των φανατικών υποστηρικτών ενός επιθετικού Ισλάμ, η οποία αποσκοπεί στην ανατροπή του σημερινού τουρκικού καθεστώτος. Αυτή η επίθεση συμβαίνει σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, της Αιγύπτου μη εξαιρουμένης.
Η Τουρκία αυτή τη στιγμή έχει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, τα οποία άρχονται από την οικονομική κρίση και εξικνούνται μέχρι το εγχείρημα ανατροπής του καθεστώτος, στο οποίο αναφερθήκαμε. Το τουρκικό πολιτικό σύστημα παράλληλα έχει απολέσει την εσωτερική δομή πολιτικής συνοχής του, που ήταν το στράτευμα, του οποίου την ηγεσία εκκαθάρισε ο Ερντογάν. Όλα δείχνουν πως η χώρα είναι εσωτερικά σε μια μετέωρη κατάσταση οιονεί διάλυσης, πράγμα που οδηγεί τον Τούρκο πρόεδρο σε κίνηση εξωτερικής εξισορρόπησης του εσωτερικού μετώπου. Η επιθετική στάση που προβάλλει εσχάτως κατά τρόπο απειλητικό έναντι του Αιγαίου και των ελληνικών νησιών, δεν είναι άσχετη, ούτε και άμοιρη των εσωτερικών προβλημάτων της χώρας, τα οποία οξύνονται κατά τρόπο που απειλεί τη συνοχή του τουρκικού κράτους.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Αιγαίο είναι μία ουσιαστική και πραγματική απειλή της Τουρκίας, η οποία καθόλου δεν αποκλείεται να επιδιώκει και τη δημιουργία επεισοδίου, το οποίο θα της χρησιμεύσει για την ανάπτυξη του απαραίτητου rally effect στο εσωτερικό μέτωπο, προβάλλοντας εξωτερική απειλή. Είναι όντως σήμερα ο κίνδυνος του επεισοδίου ορατός και αυτός μπορεί να αποφευχθεί μόνο εάν η Άγκυρα αισθανθεί πως η ελληνική αντίδραση θα είναι, όχι μόνο υπαρκτή, αλλά και αποτελεσματική, με την έννοια τής ικανότητας της ελληνικής άμυνας να προκαλέσει μεγαλύτερο κόστος από ό,τι όφελος στην τουρκική επιθετικότητα.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει η Αθήνα να ενημερώσει, πράγμα που προδήλως το έχει πράξει, τον διεθνή παράγοντα για τη για πολλοστή φορά εκδήλωση τουρκικής επιθετικότητας, που φτάνει στα όρια της πολεμικής δράσης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να διαθέτει και σε επίπεδο διεθνούς διπλωματικής υποστήριξης μια ενεργό κινητοποίηση τού διεθνούς παράγοντα, ενώ επίσης θα πρέπει να οργανώσει τη συμμαχία της με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, έτσι ώστε η σημερινή ενεργειακή συμμαχία να μετεξελιχθεί και σε αμυντική.
Είναι γεγονός πως η Ελλάδα διέρχεται δύσκολες ώρες στο Αιγαίο, πράγμα που επιβάλλει και την κινητοποίηση των πολιτικών δυνάμεων στο εσωτερικό πλαίσιο, έτσι ώστε τούτο να μετατραπεί σε ενιαίο αρραγές μέτωπο για την προβολή ισχυρής αποτρεπτικής άμυνας της χώρας. Η ελληνική άμυνα δεν είναι μόνο στρατιωτική υπόθεση, είναι και ο πολιτισμός που προβάλλει ως ενιαία διάσταση λαϊκής αντίστασης όλου του Ελληνισμού απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Στην Κύπρο προβάλλεται η άμυνα του Ελληνισμού έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Η Κυπριακή Δημοκρατία αντιστέκεται ως δεύτερο ελληνικό κράτος μέσα από τη διεθνή της νομιμοποιημένη αναγνώριση και καθηκόντως οφείλει να ενισχύσει την άμυνά της σε όλα τα επίπεδα, της στρατιωτικής διάστασης και του πολιτισμού κυρίως, έτσι ώστε η αποτροπή του Ελληνισμού να είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική στο ακρότατο σημείο ελληνικής παρουσίας στη Μεσόγειο.
Η Κύπρος υπερασπίζεται και την Ελλάδα και την Ευρώπη ως αξίες και ως πολιτισμό σε μια εποχή, όπου οι ανατροπές κρατών και πολιτικών συστημάτων αποτελούν μια εξαιρετικά προσιτή προς τους ισχυρούς προσέγγιση πολιτικής. Η Αθήνα οφείλει όχι μόνο να συνεργάζεται, αλλά και να ενισχύει τη Λευκωσία, γιατί η διατήρηση του Ελληνισμού στην Κύπρο και η επιβίωσή του, αποτελούν, όχι μόνο επιταγή της ιστορίας, αλλά και του μέλλοντος ως συνθήκη επιβίωσης του έθνους.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗΣ
Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής,
Διευθυντής Κέντρου Ανατολικών Σπουδών Για τον Πολιτισμό και την Επικοινωνία,
Πάντειο Πανεπιστήμιο,http://www.onisilos.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γνωρίζατε ότι το Εθνικό Ζώo της Ελλάδας είναι το δελφίνι;

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΤΑ!